1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
652
Okunma
Ve gece gündüze örtü olup kapatır ışıltıları.
Gece derin ve sessiz.
Ay ve yıldız nazlanır.
Geceye ışık olmak ne muazzam.
Oysa her evden sızan ışıklar vardı.
Herkesin ayrı ayrıydı içinde yaşadıkları.
Geceyi bekler gözyaşları.
Sessiz ağlayışlar da geceyi bekler.
Suskunlar dillenir adeta.
Şarkılar söylenir, ağıtlar karışır birbirine.
İçine gömülüp kaldığımız yalancı hayatın bilinmeyenleri.
Görünmeyen sancılarımız.
Şafak sökene kadar ışık gibi süzülür her bir yandan.
Geçsin diye unuttuklarımız.
Akıp durur geceye ve karanlığa.
Suskunluk nedir diye sormayın.
Bak geceyi bekleyen yanlarımız var.
Geceye ağlayacak gözlerimiz var.
Ha bir de haykırışımız var.
Kimseler duymasa da.
İçimizde yığınla hıçkırık, boğazımızda düğümler.
Ne çok acı meğer..
Mehmet DEMİR sk.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz