Tefsire mukdedir olamadığım şiirlerden özür diliyorum
Her k/aralanmış metne diz çöküp secdeye vardım
Yaş döküp g/özden çöllerde Mecnun gibi yandım
Ne Leylası oldum kelâmında şairin
Ne olmaya meyyaldim

Misali derin yaralar gibi kanadım içselleştim an be an
Dikiş tutmadı neşter değmiş bir kere iç âlemim üryan

Dur yolcu selam ver şu meczup âşk delisine
İbreti kıyam ile tükendim sevda bir yalan
Yazdığım ve yazamadığım tüm duygulardan af diliyorum!...

Şimdi bir efsanenin garibi gibi titriyor
Gözümde duman
Sis çökmüştü geceydi ve karanlık
Ay telaşla sakladı bakışlarını
Belki dedi
belki
Yağmurdan sonra
Güneşle doğarım sabaha
Ertelenen zamanda ne kadar çok yıldız kayar dedi takvim
Aldırmıyorum b/ana yazılmıyorsa şiir
Efkâr, gurbet, hüzün ne varsa yırtıp attım
İçeceğim bu gece hayır mı şer mi düşünmeden ayrılığı
Doldur saki doldur sarhoş olmaya ne kaldı...

Nuray AYHAN...