Geziniyorsun başı boş ceylanlar gibi
Kurumuş ağaçlar arasında
Gözlerin yaşlı solgun beniz in
Aldanmış sevgili gibi
Bir birine dolanıyor ayakların
Berrak mavi gökyüzünde
Beliren beyaz bulut gibi
Gelinliğin sanki üzerinde
Belirginsin sevenler arasında
Boş, boş bakınıyorsun çaresiz ve safça
Etrafındaki, sevinçle el ele gezen sevgililere

Ağır bir darbe yediğin belli hallerinden
Anılarından arınmamış
Yüreğine bir yumruk yemişçesine
Sersemlemiş bedenin
Bir oyana bir bu yana
Bilinçsizce adımlıyor ayakların

Dur bir bak etrafına
Derin, derin bir nefes al,
Kendine gel
Nereye böyle bilincini kaybetmişçesine
Kıyamet mi koptu sonumu geldi dünyanın
Sevenin çıkar karşına sende şaşırırsın
Hüzünlerinden kurtulur
Mutluluğa kanat takıp uçarsın

Hayal değil unutabilirsin geçmişleri
Her şey dünde kaldı diyebilirsin
Yapabilirsin bunu
Güven kendine
Bir adımla başlar
Uzun bir yolun sonuna ulaşmak

Gelecekle ilgili güzel düşler kura bilirsin
Bir sonun bir başlangıcı vardır elbet
İşte şu an kararını ver vakit geçirme
At gitsin mazi çöplüğüne tüm yaşadıklarını

Yaşadıklarına bir son ver
Yapabilirsin güçlü ol daha fazla yorma kalbini
Unuta bilirsin yaşadığın tüm acıları
Mutluluğa kucak aç
Saracak seni
Mutluluğu düşün
Yeniden, yeni bir hayata merhaba diyerek
Zaman su gibi akıyor koş
Zamanla yarış
Huzurlu bir yuva kurmaya
Aydınlık yarınlara koş
Haydi hızlı, hızlı at adımlarını
Giden gidiyor

Vasıf’da yaşadı, yaşadıklarını
Onlarla sende koş kalma geride
Yem olma kurda kuşa
Yalnız kendini düşün şu an
Gönlünü vereceğin hayatı paylaşacağın
Biriyle Karşılaşır
O an durursun sevgi dolu bir kalpte

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
24.11.2016 PERŞEMBE