Şair libasıyla âşk d/okuyan yâr
Bir nefeslik mısran ile yüreğim uzaklara dalar
O aşk tüten bakışlarını sürerim,
yüzüme,
gözüme...

Ey yâr;

Ay bastı gecemi bir büyü vardı
edasında,
işvesinde,
nazında...

Ne çok hayallendim uykusuz düşlerimde
Sana rastladım
çalısında,
dikeninde,
gülşeninde...

Ömrüme bahar sefası astı
ahir ömrümün
son deminde

Bana şiirlerden ütopyalar kur yine
Eylül hazan,
Nisan bahar,
Mevsimlerce yağsın sağanak telaşlı yağmurlar!

Süzülürken Leyla
F/aslından okunur,
iklimler coşar...
Biz olan ruhuma üflensin dudaklarının arafından goncalı dokunuşlar

Ey yâr ;
Âşkın duası işler hallerime a/yan
Ah bu şarkılar
Menzilini bulan makamdan okur zaman
Dökülür geç kalan sin/eme
yaralarım
kanar!

Ey yâr;
hangi imgeye dokunsam cefa
Umuduma zarar
Derde çarem geç kaldın
Ah geç kaldın!

Aynalara küstüğümü bilmesin!...
O halimi ifşa eden duygular
Hissi evvelimden gelen yorgunluklarla imtihan olan çarem

Ah geç kaldın!
Derde çarem geç kaldın!

Ey yâr;
Bir şiir dokunuşun vardı
Ona da
Geç kaldın...!

Nuray AYHAN...