Ayraçlarla ayırdığın sözcükler gibi
Cezbesindeyim anlamına yazıldığım yerin
Hangi vesileyle olursa olsun anlam yüklüyorum her bir harfine

B/akıştı
K/açıştı

Tıkandığım yerde kükremiş s/eldin
Yoğun duygulara d/okunuş gibi
Lezzet-i derya’dan yoksun kuşlar gibi
Akdenizden b/akıyorum sevdaya

Yansımalar aşikâr eyler yadellerin ahı
Ahu zâr

Şimdi hafızamın anımsattığı çivilenmiş gibi üşüdüğümdür
En sıcak yerinde diz çöküp secdeye
İz sürüşümdür

Ecelin elinde s/alınan varlığıma yastayım
Gamzelerimde uçan kelebeklere hürmetle
Vaveyla y/etmiyor lisan

Uçsuzdur göğümde afak
Ufuklara saldığım güvercinler
Güneşe tutsak

Bu korkular arenasında yılgınlığı sırtlayıp
Kendinden geçmiş gülüşlerimi ç/aldı
Kıyam-ı kudreti nefesime döken dâr

Öncesi kalu bela’da
Sonrası ebabil sızdı usuma
Hıçkırıklarımı s/akladığım militan şarkılar söyleyen izbe yerim

Hiç provasız çığlıklarım helali hoş ister
Satır başı yazdığım şiire

Bir kayboluşun içinde hayatı arıyan şair gibiyim
Çöktü dağlarıma kara boran
Can damarımdan kesti s/esimi

Dur yolcu bu gidişin asılır
Vaktin arafına
Kusurlu hikayelerden ç/alıntı bir başlık gibi
Yüzüne gözüne bulaşır
Dip notunda ıslattığın umutlar

Nabzıma çöreklenmiş yalnızlığı az ırağa s/attım
Kibirli ruhlar mezar vardiyasında
Ben kirpiklerime yeni yaşamlar astım

Gökkubbeye sevmeyi
evveliyatında hayatın cümbüşünde
O adı aşk yazan güzelden ilhamla
"Seni sevene sen de sevgini açıkla, çünkü sevene sevgi izhârı, aradaki sevginin derinleşmesi ve devamına sebeb olur"

Sebebin derinliğinde âşka yolculuktur lisanımda kaus var olsada...

Ah minel âşk...!

Nuray AYHAN...