kimlikler ağır bedenlere
ruh ayrı, kimlik ayrı yük...
omurgasından kırılıyor taşıyıcı kolon.
mavralar asılsız,
ipe sapa gelmez yaşayanlar...
bacadan tüten dumanından soluyor hayat;
nazım hikmet vapurunun.
kimsesizlik mi zor, kimliksizlik mi acaba...
nereden geldik dünya’ya?
muamma ana rahminden tevellüt.
bir sıcak sevişmeden peydah olan,
soğuk bedenleriz her birimiz.
kimlik kayıp,
kimsesizlik ayıp...
aidiyet sinmiş üzerimize.
ruh mahkum, yaşam ızıdırap.
elem yağıyor yağmur damlaları arasında,
lodos yağmurla yıkarken,
elemle kirletiyor hissettirmeden
boşvermek en iyisi düşünüşleri.
insan ya düşünmekten çıldırıyor olmalı,
ya da düşüncesizlikten.
arası dahilik,
ötesi delilik,
berisi avam bir bilinçsizlik...
dilde bohem söylemler.
avangart kimlikler kaplıyor martı gölgelerini.
aslında susmak en iyisi.
susup, bırakmak yerimizi
her şeyin şahidi martılar
ve gece bekçisi baykuşlara.
fonda Radıohead
parça "Lucky"...