sonra
gecenin karanlığında kayboluyorum
yıldızlar kadar uzak şehirler
bir bir nefesimde boğuyor
sevdaya dair tüm cümleleri
birde yosun tutmuş denizler var
hiç bir martının yanaşmadığı

bu zindan karası yalnızlığın
salise sesinden çıkma bir ilerlemeyle
kucak dolusu şiirler biriktirdim
yüreğimin yangın yerinde

bir yanı sessizlik
bir yanı fırtına sesi odamın
ve su sızdırmayan bir musluk gibi
gözlerimden içime yağmurlar yağdı
bütün sararmış yapraklarda
bütün çocuk seslerinde
bütün yollarda
sokaklarda
karanlıkta
yaşanmamış
her zaman diliminde
sessizce geçtim
bir kelebek ömrü kadar uzaktım sevdaya

oysa sevda bendeymiş
ben sevdadan geçmesini bilmeden
idam fermanını imzalamışım yüreğimin
havada soğuk bir kış birikintisi var sanki
sanki içim buz kırıntıları kadar soğuk
ve kırılgan bir cam kesiği gibi kanıyorum
sonra adım sensiz yazıldı
soğuk bir gökyüzüne
ve bir şiir düş’tü
yüreğimin çıkmaz sokaklarına
sonra
yağmurlu bir akşam
bulutlara astım sevdamı
her yağmur tanesinde
seni kucaklamak için

ibrahim dalkılıç

07/11/2016
21:15 izmir