YÜREKTEN GÖNÜLE (169)

Gönül bu kez senden isteklerim var.
Cihanı aleme dil etme beni.
İçimde acılar ve de yaralar.
Akıtıp yaşımı sel etme beni.

Sana emanettir ozanın canı.
İçinden çıkıyor canı, cananı.
Derin sevdalara koymuştun hani.
Kurumuş çöllerde göl etme beni.

Sevdalar tutulmaz budur nedenim.
Bir yangın yeridir zaten bedenim.
Ne gelenim vardır ne de gidenim.
Sevda ateşinde kül etme beni.

Güzel sözden başka sözü söyleme.
Çıkmışım bir yola, yoldan eyleme.
Yabancılaştırıp cümle aleme.
Dosta ve kendime el etme beni.

Bir daha da sakın çıkarma bari.
Kötülerden uzak tutasın gayri.
Götürme yüceye yükseğe doğru.
Dağların başında yel etme beni

Dünyaya geldik de boşa mı geldik.
Vakti geldiğinde canlar da verdik.
Ölümsüzlük değil huzur diledik.
Gelene geçene yol etme beni.

İnsan hayatında çekmeli sevda.
Sevgilerden gelir insana fayda.
Sevgisizliği sen iyiye say da.
Kötülere katıp zül etme beni.

Hep açık olsun ki, gönül gözümüz.
Diyardan diyara geçsin sözümüz.
Hiç mahcup olmasın gülsün yüzümüz.
Diyarı gurbette kal etme beni.

Akıl güzelini bulsun isterim.
Kalplere sevgiler dolsun isterim.
Alın açık baş dik olsun isterim.
Kötüye muhatap kul etme beni.

İnsanları azar ile paylatma.
İyi için kötü sözü söyletme.
Kimseyi kimseye muhtaç eğletme.
Başka omuzlara kol etme beni.

Zayi Ozan dertli farklı bir fazda.
Aslında isteği birazcık az da.
Diğer zamanlarda daim niyazda.
Tanrının nezdinde hal etme beni.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 23/10/2016 Pazar
Yayın : 30/10/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1055686/