0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
921
Okunma
Artık hiçbir şey yapacağıma dair inancım yok
Gücüm sınırda
Koptu kopacak bileklerimdeki son bağ
Tuttuğum, tutunduğum ne varsa
Bir anda düşecek
Ellerim uzanamayacak
Oyuncağı çalınan bir çocuk gibi
Sadece ardından bakacağım yitirdiklerime
Yüklü bir bulut gibi yağıp
Karışmayacağım doğaya
Bir su damlası kadar olamayacığım
Düştüğüm yerde kalacağım
İçi çürümüş bir ağaç gibi
İşe yaramaz benliğimle.
Hüseyin Gökmen