Sizin nostalji dediğiniz yıllardan geliyorum ben.
Her şey, bildiğiniz gibi oralarda…
Değişen hiçbir şey yok.
Daha dün akşam yan komşuya gönderdi babam,
‘’Bu akşam müsaitseniz babamlar size gelecek’’ demeye.
Daha dün sabah hatta.
Bakkal amcaya aldığım ekmekler için
‘’Yazacakmışsın’’!dedim, ‘’Babam sora verecekmiş parasını’’.
Ayakkabılarımız kapımızın önündeydi,
Hava çok sıcaktı ve kapı pencere açık uyuduk gece.
Halil ustaların köpeği hala çok saldırgan.
Komşu teyze ise hala şu ladeslere inanıyor,
Her yumurta istediğimde, belkide benim gönlümü yapıyor.
Refattin amca sağdığı sütü çiğden içiriyor,
Gelin kınaları hala kışın kül döktüğümüz meydanda,
Düğünlerse belediye düğün salonunda oluyor.
Bebek doğmaya görsün,
Tüm mahalleyi şerbet kokuları sarıveriyor.
Kadınlar kapı önlerinde akşamları, eşlerini bekliyor.
Hıdrellez baharlarına çalılar toplanıyor,
Damlar boyunca, el arabalarıyla.
Necati ağabey nerden buluyorsa bu araba lastiklerini?
Bisikleti olan hala revaçta adam oralarda.
Hele meşinden topun varsa kralsın yemin ederim…
Verin topu dersiniz oyunu bitirirsiniz kızdırırlarsa.
Öldü dedikleriniz orda yaşıyor,
O kadar mutlular ki,
Yazlık sinemaya gidip kâğıt helva alıyorlar,
Filelerle pazara gidip zor zahmet geri dönüyorlar.
Biter mi mahallenin dedikodusu,
Bitmez, o da devam elbet, başka eğlencemi var ki?
Televizyon hala siyah beyaz,
Tek kanal! ister izle ister muhabbet et.
Elektrik çok sık kesiliyor belki ama ne gam?
Sohbetlerin suyumu çıktı?
Korku filmlerine hiç gerek yok
Hacı teyze ‘’Çarşamba karılarını bir anlatsın’’;
Korku neymiş sen o zaman gör…
Ağızlarının tadı da, gönüllerinin acısı da bir oradakilerin.
Hatta size de selamları vardı bak unuttum.

Erkan ÇEVİK
Nisan 2008