Sen bana aldırma.
Kalıcı olmadığım, daha başından belli.
Aldanma yürek çarpıntılarıma,
Herhangi biriymişim gibi bakıver gözlerime,
İçimdeki ışığı görmezden geliver…
Bir tek ömre sığmaz bu sevda.
Bu, daha başından belli.
Sen, bana aldırma sevgilim;

Acıtmadan sevmeli,
Nefret ettirmeden,
Belli etmeden,
Görmeden,
Üzmeden olmalı tüm bunlar,
Kararı olmalı bu sevdanın.
İşte bu yüzden,
Sen, bana aldırma sevgilim;

Damdan düşer gibi düştüm.
Destursuz sevilmez bilirim…
Müsaadesiz olmaz böyle şeyler,
Durumum belli cümlesinin dilinde,
Hakkı yok bir sevdanın peşinde,
Sen, bana aldırma sevgilim;

Umutlarımı asalı çok oldu idam sehpalarında,
Çok zaman oldu pişmanlıklarıma pişman olalı,
Gemilerini yakalı çok oldu umutların,
Ben geçmişten gelenim, adım yok.
Sen, bana aldırma sevgilim,

O bildik şarkının nakaratı gibi,
‘’Sen kendine kendin gibi bir bahar seç’’
Ve;
Sen, aldırma bana sevgilim,
Ben geçerken uğradım.

Erkan ÇEVİK
Mayıs/istanbul/ 2008