Mecazi farkındalıkları yüreğin,
Batılında hazan arındığım yürekten,
Yüksünmeden sevmeyi dilediğim bakir bir sevda.

Çalıkuşuydum bir zamanlar enginlerin,
Hicap yüklü beklentilerine gölge düştü düşeli
Sürç-ü lisan eylediğim aşk tarlası:
Her anımda her yaramda;
Her sanrıda yitenlerin mecrasına
Sadece umut ektiğim soytarı ve yalın ayak düşlerim.

Ezeli cümlelerin bedeli
Yine ifşa edeli bir sancağın kıblesinde
Varlığımı astığım
Şanlı bayrağıma feda olsun canım,
Demelerle yoğrulduğum
Ve en demli feryadı yalnızlığın
Bir bukle de olsa sevdayı yüklendiğim
Yüksünmediğim onca duygu simsarı:
İllet bir ikrarda,
Fermansız bir sevdada hemhal olmuşum da
Yâd etmeye ömrün yetmeyeceği
Hüzün rüzgârları estikçe
Ve eğildikçe Hakkın huzurunda
Kulluğuma duyduğum şükranda
Attığı her nidada yürek dolusu serpinti olsa da
Ektiğim aşk tarlasına ve umut deryasında
Bin bir feryada yenik düştüm düşeli.

Ezeli yoksunlukta mabedimi şiir bellediğim
Ölü mısralar iken kefen niyetine
Giyinmek olsa olsa boynumun borcu.

Asılsız bir nöbetti isyana durduğum gecede
Kıpraşan umut başaklarını rehin verdiğim o güncede
Bin bir safsata ile doymak bilmez güdümlü bir mermide
Ölü kılındığım her şiir her dize.
Tümden gelen hezeyanları terk ettim bir anda
Ve ansızın sükûta durdu yürek ki kırık çeperine
Doldurup da akan aşkı ümmet bildim bileli.

Tek kişilikti oysa sevda,
Tek duyumluk ve tek seferlik
Ki yüreğin ikbaline eş tuttuğum onca duygu
Bakir bir sunumunda tabiatın
Feveran eden kullarından yükselen
Demli yakarışların da vebali.
Rencide edilesi onca ahkâmı yüklenip de
Yüksünmeden yaşamak ki erip ereceğim hidayet
Yine seferberlik ilan eden kıblemde
Rükûa vardığım her vecizde.