denize mi gitti benim güllerim
dalgalar önüne getirir bir gün
dalgadan şediddir gözde sellerim
seni de girdaba batırır bir gün

ne sana ne bana kalır bu dünya
lüzumsuz anlamsız yıkılır bünye
pusuya kurulup demlenen fünye
senin de gölgene oturur bir gün

isterdim ki artık sitem yazmasam
menfi ihtimalle seni üzmesem
kaderimi senin için çizmesem
mesuliyet beni bitirir bir gün

görürsen tünelin ucunda ışık
yüreğimin sathı hep delik deşik
karanlıkda umud arayan aşık
umudu beyhude yitirir birgün

masum sevgilerin hayal durağı
zaman ile yakın eyler ırağı
sabah çiçeğine inen kırağı
bahçenden renkleri götürür bir gün

görünürse benzim harab ve soluk
yüzümden boşalır ter oluk oluk
rızkını oltada arayan balık
ağzını kancaya yetirir bir gün

bir buhran ki başı ve sonu kara
nasibimin boyu ve eni kara
bunca gam ve keder Aydın’ı kara
toprağın bağrına yatırır bir gün

21. 10. 2016, Almanya.