(Hoyran, Mekkeciler, Kumdanlı)

“-Kumdanlı’dan; bizim köyde üç gelinvardı
Topal Mevlüt’ün,
Türkoğlu’nun Bolad’ın ve
Zülfikâr’ın hanımları
derken Mekkeci diye küçümsediğimiz;
Kumdanlı’nın gençleri bizim köye dadandı
Emine, Aysel, Müzeyyen, Elif, Ayla, Ayşecik
nerdeyse kız almadıkları hane kalmadı”,
“-kimi evden iki ğız bile aldılar hincilik”

“-Kara Yaşar, bizim köyde koyun çobanı
ortaokulun yanına gelince,
durdurup minibüsü, ünledi “-hocaa!” diye
“-eve gönder(i)ve(r) benim oğlanı”

çul, hasır, sinekli keçenin
verdiği rahatsızlığı,
kesip attı, müzevir, cıvıl cıvıl evin hanımı
“-ağa elinizi öpsün damadınız” dedi
damadımız onüç, Huriye onbeş belki.

Pese’ye öfkeyle baktım,
gördü, kaynana ol(a)cak
aklınca gazımı alacak;
“-bizimoğlan, bizim adetimiz böyle” dedi
“adetiniz batsın” desem olmayacak
adamlar hamarat görmüş bizim kızları belli.

iki komşu köy arasında
bu kadar fark olur mu?
onbirinde nişanlanmış Ayşegül,
duyduğumda kanım dondu.
ne kadınlık uyanmıştır onda henüz,
ne gönül.
çocuktu Ayşegül
daha çocuktu.













“-beşşik kertmesi - onlarda”
“-düğünlerde bayramlarda
göz kapakları abartılı sürmeli
on’lu yaşların hemen başında
nişanlı kızların önlüğünde
iğde, leblebi, nohut şeker, lokum, bisküi
ayçiçeği, kabuklu fıstık iç içe
ikram ederler birbirine
kocaman kocaman doldurup ellerini
ve önlerine gelen herkese

sırtlarında yakacak taşıyan kadınlar
yaz boyunca tezek hazırlarlar
evde egemen gençlerde
sigara ve
gelişmiş kahve kültürü
tüm cümlelerinde aşağılama sövgü
efratdan onlara, haketmedikleri
yüksek önemseme ve hoşgörü

laubali, özensiz hatta patavatsız
bu gençlere
kasabalıların hemen hepsi
kadınlar, küçükler ve gelinler
asla! saygıda kusur etmezler
uzun saçları, kirli sakalları ve
bağrı açık gömlekleriyle
gece geç yarılara kadar
külhanbeylik eder
sözde içerler
ufaklıkların bile ellerinde sigara
kirli dişli abeylerine öykünürler
anaları-babaları onlarla böbürlenirler
kasabadaki bütün çocuklar,
“çocuk gelin”ler
onlardan ……….
“-agam” diye bahsederler

herkes yirmili yıllarında
sadece ana-baba değil de
kayınpeder, dede
hele Musa?,
yeğeninin kayınpederi
“-or(a)da gız evi,
burada o(ğ)lan eviyiz bizim o(ğ)lan” dedi
otuzlu yaşlarının başında
adı “-musa dede”ydi,
“tarlalar bölünmesin” içinmiş güya
ablası yaşındaki emmi kızıyla evliliği













Çalı / 1878
Resim için Sn Nuri Öztürk’e teşekkürler
bizim köyün Kayasekisi’nden Kumdanlının görünüşü
Senirkent-Yalvaç yolu

DİPNOTLAR

Isparta Yalvaç’a bağlı Kumdanlı Kasabası (Eğridir gölünün kuzeyini kaplayan) Hoyran Ovasının merkezindedir..
Nazik insanlar "canım" diye hitapları samimi ve candan iken; hoyratlaşan, şımarık gençlerin saygıyı cezalandıran bir ucube, bir bela olduklarını görmezden gelememişim..

beşik kertmesi: bebeler için söz kesilir ve yaşları –onküsur- olunca evlendirilirler
tezek: yakacak olarak kullanılan mayıs, hayvansal gübre