23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1371
Okunma

İnliyor kalemim
Kırmak istiyor zincirlerini
Kimin kâğıdında bıraktım bilmiyorum cesareti
Pembe-mavi kuvars gibi
Dışı başkalarını, içi yaktı beni.
Ağlayan yollara vurmak sözleri
Kafdağı’na hapsederken yüzün iki yönlü kirini
Çığlık çığlığa tüketmek mürekkebi
Çıkartmak içimizdeki akıllı /deliyi
Hasretin ateşinde eritirken gri zemheriyi
Yazarsın dörtten fazla yaşadığın mevsimleri
Yarı açık, yarı gizli, hayatın kendi gizi
Kalemin ucu biter gelince isyan mevsimi
Yazamazsın, huzurlu sahillerde yüzer görünürken
Aslında, acının merkezinde hissettiğini
Düşlerinle kavga edip dövünürken
Bilmezler haksızlığa, sevgisizliğe diş bilediğini.
Şairin yüzü kızarır kimi dizelerde
Ar perdesini aralamak kolay değil elbette
Hüzünle sevişmek gözyaşı iniltisinde
Mor dudaklar, tütünün esaretinde
Kâinat bize biz kâinata gebeyiz
Bazen bülbül bazen atmaca dillendirdiğimiz
Saygıyla terbiye edilmiş dilimiz
Kalemin ucunu kendimize bileriz.
Zühal Z…
04.04.2008