4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1019
Okunma

İLK CEMREYİ SEN DÜŞÜRDÜN
İlk cemreyi sen düşürdün kalbime
Önce dağıldın her köşesine
Sonra ateş olup doldun iliklerime
Yalnız sen kaldın bakışlarımda
Yine hep sen vardın karşımda
Sen kopardın çivilenmiş yitik zamanı
Ve serdin ikimizin önüne
Sadece biz vardık o zaman perdesinde
Esrik zamana prangalar taktık bizimle
Akıp gitmesin bizi savurarak
Biz seninle kavuştuk ağıtlar yakarak
İkinci cemreyi sen düşürdün
Havamın boşluğuna
Serinlettin soluk alışlarımı
Doldurdun gözlerime o serin ırmakları
Seni uçuk mavi gördüm gök gibi duru
Serin esen rüzgarın her dalgası
Ellerinle saçlarımın okşanışı
Sabahat Çelik
13.10.2016
5.0
100% (9)