ilkel kırbaç tangosuyla ilikledi sevgiyi
tını turunç kabuklu yeni baharlar
istemeden de olsa istenmiş sayılabilirdim belki
özgürlük uçlarını açtıkça acıtıyordu içimi

ama hiç biri değil hepsi aynı anda
sustukça çoğalan labirent lambalarının sönük ışığı
şakalaşıp tenimizle oynuyor
uyumsuzluk göstermektense
gülümsüyorum geçen zamana

kuşku ve kaygı ile yol alırken yalvaran
isteyen tüm arzularıma yenik düşüyorum
masmavi sabahlardan geceye doğru doğrulan tek şey ilahi vakit
ve lahitlerin sımsıkı ağzı

körpe taşları sekerek geçen eski kıyılar
güneşin sarhoşluğuna yenilerek ilerliyor
nefes alıyoruz suların sakinliğini dinleyerek
sonsuza dek çocuk kalmak ümidiyle

bide yaşıyorsa orada aşkın saf hali
gamzeleri çiçek açmış birini gördüğümde şaşırmıyorum
ölümle arasında küçük bir gülümseme taşıyorsa
mutluluk şarkısıyla şakalaşan dudak oluyorum yanağında

beni götür
benide götür seninle
beraber akalım toplayıp şiirlerimizi
uzayan hayata buseler savurarak
olanı biteni avutup sonsuzluğa dek
boşluğa asılıp kalsak yıldız.