Kızılca kıyamet koptu bir yerde
kimse duymadı
avuçları üşüyen çocuklar boyu kan
Körler sağırlar birbirini ne güzel ağırlar
dünya dediğin biraz döl biraz kan...

Uzun uykular uyudum
uyandım
ve yüzümü yıkadım
Tükürdüm durdum aynadaki aksime
Suratımın orta yeri burkuldu durdu günlerce
selamın aldım Tanrım
Küfrüm çoğalıyor insan memleketlerine...

Memelerinde süt ve kan taşıyan kadınları
taşlıyorum
Ve zevkten dört köşe emziriyorum sızımı.

Kafamın içinde biri var
çığlık atıp duruyor
Kafamın içinde Tanrıya inanıyorlar
Kafamın dışını o yaratmış olamaz/olmamalı


Kısa uykular uyudum
uyandım
küfür gibi mutluluklar diledim şeytanlarıma
Kasığımdaki sızıyı neye yormam gerekiyorsa ona yordum
Üstüme aldım alındım
Altıma aldım aklandım / paklanmadım
Rahimler dölledim ve kanadım
Babasız doğmuş her piçin alnından öpecek kadar ahlak/sızım


Kavgalı ayrıldım memleketimin insan manzaralarından
Et etten üstün olduğuna inandı
Tırnaklarımı toprağa geçirdim ve bağırdım
Toprağa, tuza, zeytine ve tine yemin olsun hepiniz öleceksiniz…

Seviştim bunca
Dövüştüm
Dövüldüm
Sövdüm
Sövüldüm
Anama
Küfreder gibi geldi bunca acının içinde
mutluluk bana…


Çağ türküsüz definler çağı güzelim
Gözlerinden iki defa dudağından uzun uzun öperim…