Güvercin kahvesi gözlüm !
Evet,
Çaresizim,çaresiz !
Küflenmiş,çürümüş bir yalnızlıktır
Bedenimde barınan
Geçitlerin kapandığı zamanda,
Hataların telâşları örtbas ettiği vakitlerde…

Simsiyah bir yalnızlığın içindeyim
Sıyrılıp,ruhuma sığınamıyorum,
Kurtulamıyorum
Gibi…

Ayrılığın yollarında bir sadeleşebilsem,
Bir art niyetleri sorgulayabilsem !
Ortadayım işte
Son demlerini sürüyorum ferahlığın
Ayni zamanda
Sokağın sessizliğinde
Senin yüzünden dünyanın en uzun gecesini yaşıyorum
Hâlâ biçimli bir vuslatın hayalini kuruyorum
Seni arıyorum
Elimdeki telefonda
Resmine her bakışımda

Evet !
Erdemlerimle,
İlkelerimle soluyorum,ölüyorum yollarında
Sen benden uzaklaştıkça yalnızlaşıyorum
Gözyaşlarına boğuluyor dizelerim

Ey vefefâsız !
Oysa bir zamanlar
Yan yana dururdu hasretlerimiz
Sen,deniz kokardın
Bense,bozkır…
İki acemi âşıktık:birbirine sevgiyi öğreten…
Hasret…
Hasret hep demirden leblebiydi:
Yutulamayan ve gittikçe büyüyen…
Savruk ruhlar gibi
Özlem ve telâşla arardık birbirimizi,yokluğumuzda…
Kavranması zor,
Zor olduğu kadar da imkânsız bir sevgiydi
Özenle büyütmeye çalıştığımız.
Ve o kadar çok kovalamıştık ki aşkı,
Sonunda yorgun düşüp,
Gözlerimizden kalbimize akmıştı,aşk…
Ne güzel ve doyumsuz günlerdi

Evet !
Şimdi uzaklardasın
Hiç iyi değilim üstelik
Kopuşuna rağmen
İçim sana doğru akıyor,
Sana teslim tenim ve ruhum hâlâ.
Aklınla kalbin arasındaki ipliği kopar !
Netleştir yeniden duygularını
Dön !
Beni sevmelerine ihtiyacım var
Yapayalnız kaldım buralarda
Ve kırılgan…

Evet !
Kırılgan kalbim
Aslında
Sensizlik değil beni perişan eden
Oturdum günlerce
Düşündüm
Kaç ömür özlemim var sana dâir ?
Kaç ömür hasretim..?

Evet !
Sensiz kalışım değil,
Soğuk duruşun öldürecek beni
Buna inandım:
Soğuk duruşun …

Şu an zaman gecenin emrinde
Ve ben çaresizim
Simsiyah bir yalnızlığın içindeyim
Sıyrılıp,ruhuma sığınamıyorum,
Kurtulamıyorum
Gibi…

…gece yalnızlıklarım…08 ekim 2016 / 01:04