12
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
772
Okunma
Lacivert gecenin koynunda
ışıl ışıl yıldızlar
göz kırparken
dünyamıza
Yaz bahçelerinden gelen
hani o çok sevilen beste
ağlıyor kemanın tellerinde
Gönlü
okşayıp duran
hafiften esen bir meltem
tutup kemânînin elinden
sarmışken benliğimi
Anlamadığım
şimdi niye dillendirdim hislerimi
niye ele verdim ki
hasretimi
Bilmezler mi
halâ titreşir içimde
acı mavi bir alev
dinmeyi hiç bilmez
kor olup üstü küllenmez
V
E
Göğün yüzü
böylesine davetkâr
nağmeler gamla demlenirken
henüz vakti geçmeden
Gel
ey hüzün
bir tek sensin halâ yâr
inan senden gayrısı ağyâr
tly
5.0
100% (21)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz