Ey!Gönül seninle başım derttedir,
Zemheri ayında güller istersin...

Hep yükseklere bakar gözlerin,
Donanmış gönenli iller istersin...

Bilmezsin cevri dert çeken yüreği,
Hep şeker ezmeli diller istersin...

Kurumuş dalların ; bilmezsin halin,
Türlü meyve yüklü dallar istersin...

Giymezsin libas-ı siyahı bir gün,
Gözler kamaştıran allar istersin...

Sılan çökmüş; bataklara, çöllere,
Etrafı söğütlü yollar istersin...

Daim seni sarsın; seni kolların,
Sarıp ayrılmayan kollar istersin...

Eşini yitirmiş ağlamış kalmış,
Çar naçar varlıklı dullar istersin....

Yücelerden yüce ;olmak ne mümkün,
Sırtına atlaslı çullar istersin....

Bilmez misin ömür rüzgar gibidir.?
Üstü ipek kaplı sallar istersin...

Yakuttan köşk bulsan, sırçadan saray;
Anka kuşlarından bulvar istersin....

Senin kahrın artık çekilmez gönül,
Oğulsuz arıdan ballar istersin....

Bak son makamına ; bir mezar taşı,
İsminde silinmiş neler istersin

Musa DOĞRUER(Teslimi)
04 ağustos 2015.