0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1109
Okunma
ÖLÜM DEDİĞİNİZ
AŞK BİLDİĞİM KIYILARDA
dokunurken duyarlı hücrelere
yanağımda büyütüyorum
nefesimin buğusunu
altın buselerle yağmur
iki dudak arası / kar beyazı
iki dudak arası / kan kırmızısı
yumuşaklığın son tadımlanışında
yağmur emzinen toprağın kokusu
her sağanakta
urgan oluyor
kurulan darağacıdır tavırım
tavizsiz
tekin gece tütsün
bırak yansın göğsünde
/yanlış kararlar/
sürgünler yollayan karanlık
dostluğunu özlerken akrebin
boğuyor çığlıklar bakir umutlarımı
menekşenin şahidi karanfil olmuyor niçin
narinleşirken sarmaşık gölgeleri
prangalarla hemhal vücudum
peygamber çiçekleri besler
ölüm dediğiniz
aşk bildiğim kıyılarda
Adem KARAFİLİK