NE KADAR SEVİLDİĞİNİ BİLİRMİSİN CÂNIM

Ne kadar sevildiğini bilir misin cânım
Sevilmemiştir hiç bir güzel böyle

Umutlarıma renk katan sensin cânım
Hiç sevememiştir Mecnun Leyla’sını böyle

Dolu yağsa bedenime, aşkın koruyor cânım
Hiç istenmemiştir meşakkatlerin acısı böyle

Dön, solan yüreğim çiçeklensin cânım
Hiç tadılmamıştır hasretin acısı böyle

Ölü bedenimde hatıralarının acısı var cânım
Hiç yankılanmamıştır feryadın çığlığı böyle

Gel güneşi doldur bulutsuz ufkuma cânım
Yarınsız günlere hiç umut yüklenmemişti böyle

Tek bir hâtıran kaldı dersem yalandır cânım
Hicranın yarası, azıp büyümemiştir böyle

Bak dilim lâl oldu konuşmuyor cânım
Sözler yaslara bürünüp düğümlenmemişti böyle

Bak narıyla yandım aşkın, yeter be cânım
Göremez oldum, sözüm bitti, hiç ağlatılmaz ki böyle

Hasretinden göklere yükseldi ahım, bittim be cânım
Gönül yaylamda çiçektin, yüreğimde hazan olma böyle

Dünya dönüyor ömür acımasızca geçiyor cânım
Akıp geçen zamana hiç feryat edilmemiştir böyle

Cihanda yaşayan sevgi dolu bir Âdem’dim cânım
Boşlukta ağırlığını kaybetmiş adem oldum böyle

-- Adem KARAFİLİK --