Önce vurulayım ben bahara
Sonra durmayayım buralarda
Sancım sırtımda vurayım kendimi yola
Vuslatın en acı verdiği saat geldiğinde
Sığınayım bir kampa
Mülteci delisi gibi dolanayım ortalıkta
Önce vurulayım dalına konmuş bahara
Ölmem, çok zaman var nasıl olsa

Güne sarhoş dolanan rüzgâr
Şah damarıma hayatı küstüren küfür
Bağrıma saplanan hançer
Gelir geçer de bilmem içim
Niye çıplak kalmış dala küser
Üstünde patlamaya hazır tomurcuğu ne diye üzer
Ardından çekilir içine içini çekip de
Vakit gelmiştir tamamlanmıştır gece
Sabah ağarmadan yani ayaz vurmadan
Gitmeli saklanmalı kendine

Önce küskün seyredeyim ben sessizce
Nasıl içimden çıkıp
Baharla oynadığımı anlamaya çalışayım bir süre
Ve sonra
Nasıl geri gelir içim içime
Ah anladım ki içim geçmiş
İçim benden gitmiş sümbül yeşerince
Bekleyeyim bir süre
Yaz gelir deniz dizilirse gözüme
Siyahtan maviye çalınırsa ömrüm
Bende çalacağım dalında duran yeşilden

Ve gideceğim içim benimleyken
Biraz deniz olacak ayağımda
Elimde fesleğene öykünen sevda
O kadar yeşil ki kemirgen kuş konmaz kanadına
Acımayacağım biraz daha
Boynuma büken sensizlik değil ama
Sümbülü büken rüzgârdan hesap soracağım ara sıra


e...