bugün yağmurun esiriyim
balkondan içeriye kaçmaya çalışan taneleri kovalıyorum
kendi parmaklığıma kadar
dışarıda ki gürültü kesildi
hep yağmurun eseri bu biliyorum
şükrediyorum.



arada insanları kovalamak lazım sokaklardan
onlarında dinlenmeye nefes almaya ihtiyacı var
doğa yıkanınca ne güzel kokuyor
tıpkı bizler gibi
tek farkı içi de dışı da bir
kirli yüzümü cama dayıyorum
kaçıncı eskittiğim maske bu
hep bir gülücük asılı olur dudağına
içimde patlayan volkanların lavlarını göstermeme çabası
ne çok yorucu.



bugünde iştahım yok her gün ki gibi
gardiyanımın getirdiği kahvaltı odamın bir köşesinden bakıyor
ye kız şunu iyice zayıfladın diyen sese kulak tıkayışım
kaçıncı dinlediğim senfoni bilmiyorum
yağmurla aşka öyle dalmışım ki
yüzümü tırnaklayan hüznü unutmuşum
kilitlendiğim içimde çıkma isteğim yok
öylesine başı boş sevişmek dileğim.



bir damla
bir damla daha düşerken saçlarıma
başımı kuş gibi dışarı uzatmanın sevinci
görmelisiniz
nasıl da mutlu bir yüz
ah diyorun ah
her aşk böyle korkusuz yaşanmalı.



Ayvazım DENİZ