Ahşap, ağır kapı
Gıcırtıyla aralandı
Sesinde gizli bir ağıt vardı
Bir gölge süzüldü geceye
Ve kapı ağlamaklı
Kapandı

Adamın, karanlıkta yankılandı
Söylenmeyen sözleri
Islak kaldırımlarda ses bıraktı
Uzaklaşan ayak izleri...

//..

Genç kız
Sanki taze söğüt dalıydı
Yaşlar dondu göz pınarlarında
Akmadı

İtiraz hakkı saklıydı
Kullanmadı...

Titreyen dudaklarından
Birkaç sözcük döküldü sadece
Paramparça oldu her biri
Üşüyen gecede:

. / Sevda düğümlerini
Ardı ardına perçinledin
Buraya kadar mıydı
Sadakat yeminlerin?
Hangi denizin tuzu
Çürüttü palamarlarını da
Parçalandın, tükendin...
O halde neden? ...
Neden böylesine bağlanmama
İzin verdin? /.

Sonra
Parkta unutulmuş bir çocuk gibi
Bırakıp gittin
Bir sarmaşıktım
Sevginle beslenen
Mutlu ol!
Bak ben de bittim...

Naime ÖZEREN