Sevgili Şair Manevi Annem Ceyda Görk’e ithafen yazılmıştır.

"yalnızken, her şey sana aittir"


Sessizlik,
kuşlar uçmayın siyaha
savrulur eteklerinde
dört mevsim matemli aşk
kadın satır aralarında…

ıslığında ıssızlığa düşer
ölüdür sevmeler
duada kalan dilin
ayracı hüzün
her gece geçer düşlerinden
orman karanlığı
közlü sevmeler
üşümek tenin kıvrımlarında
sızıp kalmak bir rüyaya
bir düşe kanıp
düşe asılan sözceler.

kadının gözleri ıslak
şehir yağmur
karartı gölgelerde bulut
göğsünden yükseliyor acı göğe
yıldızlar da yok
ay düşmüş bir yerlere…

gece kokuyor saçları
şiirden geçiyor yüzü
esmerliği bundan.

ben hiç hüzne dokunmamıştım
bir kadının gözleriyle
hiç görmemiştim sahilin yıkıldığını
alnına dokunmadan önce…

dökme saçlarını geceye
söküp söküp dikme acıyı
dikiş tutmaz bu yara
sapla hançeri şiire
acırsa sözler acısın kaleminde
sustalı sus
yağmur yağıyor yüreğime…

sessizlik uçurum kenarı
koca bir sisim dilimde…