Gözlerimizle başlardı sevişmelerimiz
Gecenin en leyli zamanı
Ellerimiz birleştiğinde kanımız alevlenir
Geçmek bilmezdi zaman
Nefes nefese kaldığımız an
Dudaklarımız birleşirdi suya hasret toprak gibi

Aynalarda dile gelirdi gerçekler
Sen ben sadece biz
Ay şahit olurdu yaşananlara
Sürgünlere uğurlardık kendimizi

Sitem dolu sözler söyleme bana
Dağlama volkan gibi yüreğimi
Sevdanın derin boşluğunda
Tutunacak bir dal arıyor ellerim

Seviyorum demek sıradan bir şey olmuşsa
Yürekteki ateş çoktan küllenmiştir
Kandırmaca bir hayat olmasın bizimkisi
Sessizce çekip gitme zamanıdır sevgili

Tutuşan yüreklere kilit vurulur
Set çekilir ıslak dudaklara
Hep bir günah keçisi aranır nedense
Suskunluğun neden pişman mısın
Yoksa hayatından sildin mi beni
Bu kadar tutarsız davranma
Bak uzattım yanağımı
Bir buse ile yetinme
Vedalara alışık değildir yüreğim

Yüreğimden dökülen kırıklar parçalasın ellerini
Suskunluğun en acımasız olduğu anı yaşıyorum
Sadece susuyor
Ve uzaktan izliyorum seni
Veda edip giden sevdanın hazin intiharını
Yaşlı gözlerle seyrediyorum

Açık yaralarımdan kan damlıyor
Her damlada bir umut eksiliyor
Susmak alışkanlığım oldu yadırgamıyorum
Seni sevdiğin için kimseyi suçlamıyorum
Yüzümde mutluluk denen maske
Dilimde yalandan sevda şarkıları
Köşe başından çıkacakmışsın gibi
Sokak lambasının altında bekliyorum seni
Kimse bir anlam katmasın sessiz kalışıma
Sadece susuyorum artık anlasana ...


Refik
01 . 09 . 2016
İstanbul