Beni sevemeyeceğini bilerek
Sevdim seni
Yanımdayken özleyeceğimi bilerek
Uzun bir yolculuktu benimki
Sonu olmayan
Korkunç martı çığlıklarıyla parçalanmıştı
Gecenin sessiz karanlığı
Alaca karanlıktı
Uyandım
Göğsümün ortasında birleşti ellerim
Korkunç bir acı yüreğimin üstünde
Eller, eller hep acıya koşar ya
Acıya, ağrıya, kanayan yaralara..
Bu acı, bu yangı, bu yara, hep kanayan
Uyandım alaca karanlıktı
Parçalanmıştı gecenin karanlığı
Martı çığlıklarıyla
Haykırsam aydınlanacaktı gökyüzü
Seni seviyorum diye inledim
Biliyordum
Asla sevemeyecektin beni
Oysa ne kadar cömerttin başkalarına
Neye yarardı sevmem
Sende anlamı yoksa,
Ne katabilirdi sana
Yüreğine ulaşmazsa
Biliyordum
Asla sevemeyecektin beni
Oysa ne kadar cömerttin başkalarına
Biliyor musun ?
Güzel anılar sepetim var
Adını sen koyduğum
Acılarını atıp,
Sevgiyle doldurduğum
Bir lokma ramazan pidesi
Bir külah yanmış keçi sütü dondurması
Hiç unutulmayacak
Toprağın kızıyım ben
Görmüşlüğüm ve görgüm topraktan gelir
Dünyanın 7 harikasını göremesem de
Güneşin bir çiğ damlasında dansını gördüm ben
Zarafet diyorsan
Kelebek ve gelincik örneğim
Benim köyümde dünyanın en muhteşem müziği ile doğardı güneş
Yüzlerce kuş sesinin oluşturduğu o ahenk
İç dengem benim
İçinden geçtiğim her resim
Kahramanı olduğum her tablo en yüce ressamın fırçasından
Sabır ve güç mü?
Gelincik, gelincik
Nasıl da kafa tutar azgın rüzgarlara
Zarafetinden hiç kaybetmeden
Affetmek mi?
Toprağa bak…Ne kadar affedici
Ne kadar verici..
Toprak, toprağın kızıyım ben
Görgüm toprak ananın görgüsü
Sevgim katıksız
Sevdam sonsuz
Serpil Tütüncü