Bazen umudun soytarı yanına koştum
Kırık cam parçaları arasında
Yüklendim zamana karşı umutları
Kah yüreğime saplandı
Kah ayaklarıma kırık cam parçaları
Aldırmadım cüse den dökülen kana
Aldırmadım ayaklarımda ki yaralara
Yüreğimde kaldı izi
Bazen kral oldum bazende vezir
Kah emir verdim Kah emir aldım hayata dair
Umut dedim kapanmadı perdeleri
Son sahneye çıkmadım hiç bir repliğe ihtiyac duymadım
Yüreğim söyledi dilim dile getirdi
Sevdaların arasında öksüz kaldım
Üzüldü sol yanım kedere bulandı sol yanım
Dert oldu keder oldu
Mutluluğa hasret giderken
Mutluluk tekme vurdu
Zarım yine şeş beş geldi
Hayat düşeşi yaşatmadı bana
Kumara döndü hayatın meşki
Zar ben oldum gelen zar hayalim hayatım
Oysa hayatımda hiç kumar oynamadım
Nerden bile bilirdim ki hayatın
Rus ruleti oldugunu
Namlu şakağımda jajörde tek mermi
Her tetik düşürşümde şans bana güldü
Tek mermi hep bana denk geldi
Ben tetiği çektikçe soğuk Namlu ısınmaya başladı
Ben öldüm dertlerim devam etti
Bitmek tükenmek bilmeyen dertler
Kaç kez öldüm bilmiyorum bilmekte istrmiyorum
Çeki verdim zamanı tıpkı sandal gibi kıyıya
O beni harcadıkça ben ona sarıldım
Yitik kaldı benliğim
Ve ben yitik kentin efendisi
Ben yitik kentin neferi
Heybemde umutlarım vardı
Akan zamana dair
Vuslata salınmış umutlarım için
Keyfe keder içtim mutlulukları
Yüreğimde keder beslerken
Hiç acımadan gidenlere
Hüzünle harmanlanmış göz yaşları döktüm
Gözlerim ağladı yüreğim ağladı
Zamanı zaman içinde kaybettim
Saçlarım sakalım ağardı merhaba demeden önce
Şimdi aklanmış beyazlamış saçım sakalım
Yüzüme düşen zamanın çizgileri
Rotamız belli değil nerde olduğumu belli değil
Yazdı kaderimi silinmeyen kalem
Boyun eğmek düşer bana
Şereflice ölene kadar
Tarih hırpalıyor beynimi
Kuyulara taş atan deliler
Uykusunun yarısında uyanan akılılar
Şafak vaktine kadar güneşi bekleyenler
Gecenin karanlığında kör kurşuna denk gelenler
Faili meçhul oluyorum vurulan ben
Vuran faili meçhul
Ölen ben öldüren zemheri gece
Dilime dolanır kelimeler
Duyan ben haykıran ben oluyorum
Ölüme giderken
Saçının bir teli dolaşır boynuma
Ölümün garantisine yolla beni
Minik eller ulaşır cüse me
Ölen ben ölümden beni alı koyanlar
Yağmur.,Aleyna,Onur
Hayatımı onların nefesine endeksledim
Nefesim onlar canım onlar ruhum onlar
Her soluk alışırım dörte üçü onlara
Her lokmamın yarısı onlara
Var olmakla yok olmak arasında ince cizgi
Nefes alırım ciğerim yanar nefes almam ölüm kokarım
Sağa dönsem olmuyor sola dönsem olmuyor
Her dakika ölüm kokar nefesim
Adınızı telaffuz ettiğimde ruhum bedenime iltica eder
Varlığınız hayata bağlama sebebim
Yokluğunuz ölüme ecele sebebiyetim
Gözlerim kandan çanak
Gülsem olmuyor ağlasam olmuyor
Nefes alsam olmuyor ölsem olmuyor
Hadi gelinde
Bitsin bu işkencem
Ya fermanını verin ölüme
Yada dermanım olun sonsuza dek...