Sanki yıldızlar yağmış Ankara’nın üstüne
Işıldıyor caddeler, sokaklarda lambalar
Zifiri karanlıkta sokaklarda işim ne?
Evine girmiş herkes, derdiyle yanacaklar

Parıldayan gecede, içimdeki karanlık
Mum ışığından olsa içimde yansın artık
İçimdeki ümitler olsa da dökük yıkık
Ankara parlıyorken, sönük mü kalacaklar?

Damarlarda dolaşan, son sürat trafikle
Fikirler çarpışıyor, beynimdeki fikirle
Dudaklarım titriyor, tembelce bir zikirle
Ankara gülüyorken, hep yas mı tutacaklar?

Gözlerim kamaşıyor, gördüğüm ışıklardan
Ayağım dolaşıyor, kördüğüm çıkışlardan
Felek sonsuz inatla, geçmiyor yıkışlardan
Ankara uyuyorken, güreş mi tutacaklar?

Vakit gece de olsa, parklarda gezenler var
Oturup ta bir bank’a etrafı süzenler var
Anlaşılıyor sanki dertlerde yüzenler var
Ankara dinlenirken, ibret mi alacaklar?

Şu köşede oturup, elinde boş şişeyle
Ağlamaklı birazcık, hüzünlü bir neşeyle
Arkasında oturan, konuşmayan kimseyle
Ankara demlenirken, mahzun mu olacaklar?

Koca şehrin üstüne göz kırparken yıldızlar
Kaç kişi gelin çıktı, evlenip gitti kızlar
Kim bilir kaç babanın, içten yüreği sızlar
Ankara eğlenirken mutlu mu olacaklar?

Yürüdükçe sokakta, gördüğüm namus, ar’ı
Aydınlattı pisliği bir arabanın farı
Erkekten dönme ama sanki bir kocakarı
Ankara kaçıyorken, lafa mı boğacaklar?

Polisler kol geziyor, geziyor amma lakin
Şehre her zaman gibi, derin sessizlik hâkim
Fırtına öncesi mi, bence bugün çok sakin
Ankara susuyorken, darbe mi yapacaklar?

Burası şehre uzak, gecekondu bölgesi
Birkaç kedi ve köpek, görünüyor gölgesi
Birkaç evde de ışık, bir iki çocuk sesi
Ankara ışıyorken, uykumu tutacaklar?

Ayaklarım getirdi sürükleyip buraya
Gözlerimi gezdirip sonra baktım havaya
Ellerimi kaldırıp, dua ettim Mevla’ya
Ankara uyanırken, sözler mi yatacaklar?

09.04.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara