Sokaklara dökülen nun sessizliğinin içinde
Arzuyu çağıran hayallere turnalar uçurtarak
Yanmış bir gecenin özlem ayin´in ortasında
Duman kovalamak bana düşer

Bana düşer
Kurumuş dere yatağında can çekişen
Baygın ahududu yapraklarının
Soluk tebessümleri

Oysa aşkı kalbinin orta yerinde
kutsal bir ilah gibi saklayan sessizliğimin
Ulu orta kendini deşifre ettiği görülmemiştir

Görülmemiştir
Geceyi aydınlatan Ateş böceklerinin
Kanatlarına takılıp gitmelerim

Dikkatini çekmemiştir
Ay’ın alnıma haset olduğu zamanlarda
Gölgemi takip eden esrarengiz birinin

Erguvanlarla kaplı dönemeçler
Çarparken omuzlarıma
İçimi titreten bir şeyler öneriyor

Yaşayan ölüler listesinden çık
Artık sen ne hallerdesin kimse bilmiyor

Sevda ateş buldu
Durma yürü
Mektup, telefon, telgraf terk et her birini

Yaz mevsiminin şu son günlerinde
Her yanı çocuk
Her yanı bahar gibi gülümseyen
Bir sürü güzeller içinde bekler mi beni
Bekler mi acaba
Anadolu’nun en orta yerinde diye
Sorma bu soruları bir daha kendine
Yürü kalbinin sesine yürü....

Sibel Kılıç....
Sevdayeli....