9
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
1663
Okunma
Bitsin diye karanlık nûru avcuna koyup
Göğe resmini çizdim, nârını alıp gitti
Sukûtun erdemini indinde hiçe sayıp
Ânın hezeyanıyla ne varsa silip gitti
Serâpâ o haklıydı gidecekti elbette
Tabî olurdu mutlak iltifat marifete
Gurur galebe çaldı onca yıllık ülfete
Hâtırâları bile zihnimden çalıp gitti
Oysa hiç zor değildi olanları anlamak
Gönül istiyor diye tersine akmaz ırmak
İrfânın eşiğinde sona kalmışken ramak
Okyanus ortasında salımı delip gitti
Cahildim bilemedim hızra âtıf halleri
Hüsn-ü niyettenmiş hep sitemleri zûlleri
Yaşatmak için meğer koparırmış gülleri
İzâhsız lütufları kendinden bilip gitti
Sabrın sonu salâha varır sanırdım ancak
Mahşerde bile adım vefâsız anılacak
Bulunmaz eski güven arasam köşe bucak
Zaten kırdığı kalbi ikiye bölüp gitti
....
Cevap Yaz