Saklambaç oynayalım seninle
Sen saklan yüreğime
Ben de saymaya başlayayım
Bir,iki,üç...
Önüm,arkam,sağım,solum saklanmayan ebe...
Elma dersem çık,
Armut dersem çıkma.
Armut,
Armut,
Armut...

Yüreğim sen de oynayalım.
Al benim yüreğimi,
Yüreğine koy.
Yapıştır orda kalsın.
Hiç çıkarma ama olur mu?...

Körebe oynayalım şimdi de.
Ben kapatayım gözlerimi,
Seni yakalamaya çalışayım.
Fazla uzağa gitme,
Yoksa bulamam seni...

Elimde küçük deniz kabuğu var,
Onu saklayacağım,
Sen de bulacaksın.
Sakladım.
Şimdi sıcak ya da soğuk diyeceğim...

====================

Hepsi çocukluğumdan kalma oyunlardı.
Bu oyunlarla büyüdük her ikimizde.
Ben büyüdüm,
Sen büyüdün...
Ben büyüdüm,içimdeki sevgin de büyüdü,
Küçücük yüreğime sığmaz oldun
Gözüm senden başka kimseyi görmez oldu...
Sen büyüdün,içindeki sevgi de büyüdü,
Küçücük yüreğine sığmaz oldu.
Ama bir fark vardı,
Onu değil beni görmez oldun...
Geç de olsa anlamıştım.
Yüreğime saklanmış.
Armut,armut demiştim.
Sen hiç saklanmamışsın ki,
Bulmaya çalışayım seni...
’Al benim yüreğimi,
Yüreğine koy’ demişim.
Sen benim yüreğimdeydin de
Peki ya ben nerdeydim...
Ben kapatmışım gözlerimi sana,
Seni yakalamaya çalışmışım.
Ama sen gitmişsin benden uzağa,
Ve benden habersiz ona...
Saklamışım elimdeki küçük deniz kabuğunu.
Biliyor musun?
Yıllardır orda duruyor,
Sakladığım yerde.
Hiç değiştirmedim yerini,
Olur da bir gün ararsın diye...
Ama sen hiç aramamış,
Hep soğuk kalmışsın ona,
Ve hala soğuksun...
Yakınken bile öyle uzak öyle soğukmuşsun ki bana...
İlk ve son kez demiştin.
Sesin hala kulaklarımda.
’Var mısın benimle bütün oyunları oynamaya?’
Ben de ’Varım’ demiştim,
’Seninle bütün oyunlara’ varım...
Yokluğuna hep sitem etmiş çocukluğum.
Hiç anlamamışım,
Ya da anlamak istememişim.
Ve bu yüzden,
En çok da seni bile bile sevdiğime yanıyorum.
Bile bile sevdiğime...

Vurmuşum şimdi,
Yokluğunda başka yüreklerde avutuyorum kendimi...

Her şeye rağmen,
Onca güzel şeyi seninle paylaştım ben...
Ve şuan nerdesin?
Ne yapıyorsun bilmiyorum ama,
Ben o günlerimizi o halimizi çok özledim...