Günahlarımın kara örtüsüdür gece,
Sırlarımın sırdaşı
Yalnızlığımın inim inim inlediği
Sebepsiz bir sürü acıyı sırtımda gezdirendir gece
Uzandığım yataktan tavanın esmer beyazında kurduğum hayallerin kara deliğidir gece
Bir duvar saatinin prangadan kurtulamadığı anlardır
Sevgilinin yanımda olma hayaliyle tutuştuğum ve yokluğunun kimsesizliğiyle donup kaldığım zaman dilimidir gece
Gece hürriyetime hükmeder dilince


Gece varlığımın yok olduğu, yokluğumu intihara zorlayandır
Kimse bilmez gecenin senaryosunu
Herkes korkar geceden, kaçar kendinden
Ben sabaha uyanırım gönlümün çarmıhlı işkencesiyle
Gecenin kimsesiyle
Kimse bilmez derdimi esmerlikte
Gece kapıları kapatır gıcırdatmadan
Ve ağırlığını alır gönlümden sessiz sedasız
Beni işime uğurlar azaden

Gece intikam alacaktır 12 saat sonra benden
Gelirken gündüzü görmemeye yeminlidir
Ama gece deli kanlıdır
Her yüzümü bana gösterir
Her yüzün hüznünü gözlerimden akıtır
Ama merttir sözlerinde.

Düşmanda olsa ciğerime, dostum olduğunu sanırım.


Ünal
06.04.2008