Saçlarını yolanda ben her akşam tel tel yıldızların
gözyaşını silende ben yağmurlu bulutların
aldırmadan yağmurun yaşın yazın kışın baharın
mevsimi geçti tepelerin yamaçlarında açan papatyaların
erik çiçekleri soldu dökemez hislerini duygusunu
örüyor ay ışığı mehtapta kozasını temmuz kelebeği
eğri büğrü sözler kız kûleli bir düşün
bin parçaya bölündü mihribana verdiğin gönül
kimbilir hangi ruhsuz kayanın ucunda yatıyor
hep uzak diyarlarda kaldı sevdiklerim
olmaz akşamın hüznü baharın ruhunda
hangi mevsim kaldı ağarmadan ak saçlarında
bir rûya alemine daldığında zaman da
gündüzünü gecesini bilmez çözülmez iksiri gözlerin…



Ey pareyi harmanlayıp göze gelen sevdalar
ömür güz oldu kaşla göz arasında sıra dağlar
şimdi erişilmez uzak bir dağ gibi vuslatlar
eskidendi yalandan yaşadığın bağlar bahçeler
yalan ömürlerin çilesini dokuyor ipek böceği ay ışığından
sürerim sefâsını külün altında köz dünyanın aynası cehennem
elleri güldürürsün eteğinde binbir türlü işve birbir türlü naz
hiç değilse yüzüme güleydin yalandan
çiçekli dağları meyve veren ağacı taşlayıp kurşunlamazdın
ak sinenin üstüne karalar bağlatmazdın
yazında kışında hep hazan sen/in
kaşında gözünde oynattın dünya
gözümden düştünde kalmadı sevda
çorak tepelere döndürdün sen yaşarken beni öldürdün
ölüm dediğin ne ki düğün ruhuma bıraktığın renksiz çizgilerin
gün geçtikçe artıyor öğün çokça öğün!!
ben artık serden geçtim gidiyorum……




kal de dizinde yatıp uyuyayım……
yaz akşamında uslanmayan çocuk misali
birlikte ağlayıp gülelim şu dünyanın ahvalini
uslanmayan şiirlerde………………...



Nurten Ak Aygen
05.07.2016
Ekleme:06.07.2016
Ramazan bayramın ikinci günü!!