bir gün yüreğin
duman olur sis düşerse
ve kar gibi üşürse beni ara..

seni çözemem ama
yakar yüreğimi eritirim buzları...



yüzünü astın boynun da zincir yılan
alazlı bir ateşin çengeli yalan
esmerin elinden zift çalan
kaynayan taş
ağrıyan baş
akan yaş

vurma beni karanlığa vurma arkadaş



duanda
yağmur kadar olaydın
öyle sular seller değil ha
ipil ipil bardakçana da değil
karıncanın su taşıması gibi ateşe

niyazında
çiğdem çiçek olaydın
sırılsıklam surat asmadan
için için yüreğime dolaydın
mutluluktan sarıl-sak-lım gün-eşe



köpük köpük dalgalara durmasan
tuz da kokar karadeniz vurmasan
ayrılıktan çaresizlik kurmasan
kana kana geçtin ya kıyısından

iyi bu yara
"bi kuru sevdaydı"
"o da vebal kalası" kapıya
tırnaklarınla kazıya kazıya
bi mikrop çöreklenmiş yuvaya



anneler bilirim buz
duaları pek yaman
anneler bilirim ki tuz
tutar bedduası el aman


gayrı
anamın romatizmalı parmaklarından
bir güncük de
senin elin değsin isterdim anılarından



her sabah eşikten çıkarken
gittiğin gibi gel deseydi iki gözün
nur yağardı günüme yüreğimi yıkarken
"gidişin olsun da dönüşün olmasın" dururdu yüzün

hadi bakalım
bayram da olsa yoksun
hep söylediğin gibi olsun
"Allah bildiği gibi yapsın" beni dolarken yine hüzün

ocağın esmer duvarlarına çarpa çarpa ölüyor sözün...