içimde ki acı yakınca seni her yadım da
her an da gidebilirim kin dolu yüreğimde ki
o kir ve pasların silindiği bir anda
ruhuma bir dip not düştüğünden beridir ki
iki kör gibiyiz birbirimize bundan gayri

gözlerimde ki hüsran dolu bakışım sel gibi kanıyor
ne sana kaldı nede bana bu sevginin bir hayrı
ya da ruhunda ki o hain sızıyı
dağınık ve dengesiz içinden de sökebilirim
bir kaç kötü anıyla beraber
alışkanlıktan ben yine seni mi sayıkladım
Fark etmez ki
nasılsa bomboş olduktan sonra içi kalbimin

zamanı gelip de çattı bile sılaya avdet etmenin
ama ve lakin sırtıma hüsranımı da yüklenmem lazım
her yerde anı var cehenneme çeviriyor gönlümü
arkaya bakmadan gitmenin geçti bile vakti
közlerimizin de üstüne kül basarak dağıtmadan
bak da keşfet ne denli el kaldı yüreklerimiz
biz olma sakta
nasılsa bu dünyada devran aynı devran
illa ki de gidecektir bu hayat sensiz ve de bensiz

her bir anı ayrık otu gibi kaldı bölük pürçük duygularda
ortamdan uzak sahte bir menkıbe gibiyiz
işte bu yüzden biz destan olamadık ya yüreklerde
savurdum gitti kalbi duygularımı nasılsa bir işe yaramaz

adım şanım nasılsa yerle bir türap oldu ayak altların da
artık beni benden gizli fısıltıyla anar oldular
oysa ki ben yeniden var olacaktım eylüle kadar
her yanımda da namertliğinin izleri var
ama hiç birini bilemiyorlar

tüm hayatım da bitti baş üstü çakılarak
yüreğim topluyor tek tek ahlar ve vahlar arasında zamanı
oysa ne ismin var ne de cismin gözlerimin önünde
dumura uğradı her bir anı
belgeli ye bilirim de senin bir hiç olduğunu
dik bir yokuş var önümde
farklılaştığından beri yüreklerimiz
bir çırpıda da silebilirim varla yokluğunun arasını

ömrümde ki istikbal beni çağırır yıldızını parlatarak
muhteşem bir gelecekte beni bekler
eski anılarım da bekliyorlar
dört gözle yolumu hasret ve özlem kokarak
oysa ki
ruhumdan koskoca bir parçanın koptuğunu o ödlekler
neden ise bir görüp de bilemiyorlar

oysa ki ölüm olmuş artık benim bir arka kapım
mezar taşı dikildiği anda kazınacak taşıma hayatım
bu kırık yüreğim oysa ne denli de yaralı
bilmezler ki bu kalp diri midir yoksa bir ölümü
gayri toprağımı sular içimde ki zehrinin cürümü
ciğerim de sigara karası ruhumda duman duman
bundan gayri de
her halde ortalığı vaveyla verir içinde ki o vicdan…



(30.06.2016) AZAP…