o kalbe bir Çıfıt çarşısı sığar be kadın
ne ararsan o var
el işte göz oynaşta hep çıkar var yadında
iyi bil de silerek aç gözünü nankör
kavil’im koptu uzunca bir yol olacak hüzün bağında
dumanların kalktığı bir göçüğün var gönül dağım da

duygularım buzula düştü el girdi arama
keyfim hüzün altında neşter vurdun ya yarama
yönün sapmış hiç geçmişin yokmuş arkanda
sars-tıkça ihanetlerin acar bir gam ekleniyor ruhuma
gönlün kim kime dumduma
hüsran doldukça yüreğime o an pusu yorum
çizmeyi aştın ya susuyorum
vefan gayri nizami ve illa ki de defolu
dilinde ki türlü türlü yalanlarından kusuyorum

bunca namertlikte hep bana mı denk gelir yoksam
içimde koskoca bir ihanetin mi var
beni gitti bil yüreğin de çok isem
o hüsran selinin alıp da götürdüğü benlikte har
zira çok kokmuş geliyor o namert işlerin
emeğim kefenim olmuş bari gelişte de iyice bir sar
yavaş indir ha düşürme kabrime zira çok dar

verimsiz bir yüreğin çorak toprağında
kalleş bir el saldırı atağında
namahreme dil uzatıyor
sahte yüreğin göz kırpar dil yalanla oyalar
kahpeliğin tüm ruhumu da çökertiyor

hain düşüncelerinin bir tek ben miyim kurbanı
verdiğin sözlerin hep yerlere düştü
faili meçhul gaddarlığının izi hala bedenimde
tüm genlerimde irinli dolaşıyor
ihanetlerinin encekte ettiği zehir

sevgimin tüm kapıları da artık sana kapalı
varlığın anılarımızdan çoktan koptu da
kalbim kör bir kurşunun gez göz arpacığın da
son veda sevgisizliğin tetiğine bağlı

derin birer iç yangını da ciğerlerimin tam ortasında
nah şuramda aldatılmışlığın hunharca hançeri saplı
son sözüm dudaklarımın ucunda ki
meğer yan çizmeye ne kadar da çok hevesliymişsin
bundan gayri ayağımın altında eriyip türap olsan da
senin bir kılına bile dokunmamak için inan ki
ve de o sesini duymamak adınadır bu durum
kendimi senden çok ıraklar da tutmaya artık mecburum…



(29.06.2016) AZAP…



Şu anda nefes bile alamıyor insan hep kusmak geliyor bu caniliği tezgahlayanların yüzlerine bu ülke ancak ki bu mozaik ile baki kalabilir ve dünyaya kafa tutabilir bu önce iyice bir biline ... bunu böylede çok iyi bildiklerinde korkularından bizleri ötekileştiriyorlar ama buna güçleri yetmez yetmeyecek bilmiyorlar zira bizler ümmetiz aynı zamanda da.. etle kemik gibiyiz tüm milletimizin ve insanlığın başı sağ olsun geride kalan yakınlarına sabır ve metanet dilerim...ama göreceğiz mevlam neyler neylerse emin olun ki inşallah çok çokta güzel eyleyecek dostlar... Azap...