burnumun direği sızladı seni görünce
yıllardır hiç görmemiş görüşmemişiz gibi
ağlayarak koşup sana sarıldım
az önce ayrılmıştık oysa
kendine dikkat et diye tembih etmiştin
neden geldin anne?
ev değil miydi senin yerin?


bir de, tencere kaşık elinde
oturmuşsun ön safa
piyano sesi gibi geldi tıngırtısı
perde açılmış da Fazıl Say çalıyor
huşû içinde dinliyoruz
tüm çoluk çocuk
dede, bebe


az sonra tomalar, biber gazlarıyla geldiler anne
sökülüp atıldı çapulculuğumuzun çadırları
belediye aracına yüklendi özgürlük düşüncemiz
Sivas’ta nasıl bir otele tıkılıp, yakılmışsak
yine dumanaltı yaptılar anne
yine ekmeğimize zehir kattılar
bayrağımızı yıktılar, yerlerde sürüdüler


astımın azdı, dayanamadın bak
sen yine bize evde pasta börek yap
seni böyle coplanmış, yere serilmiş
görürsem dayanamam desem de
bilirim yine gelirsin anne
sevgi serpersin
özgürlük saçılır kucağından
saçınla süpürürsün
cümle gazları
sen direncin kendisisin
annesin anne!..

16. 06. 2013 / Nazik Gülünay

Şiirimi harika yorumuyla seslendiren sevgili Hicran Aydın Akçakaya’ya gönülden teşekkürler.