5
Yorum
12
Beğeni
4,8
Puan
1708
Okunma
deep in the ferns - declan de barra
sen kaybolmayı seçtin, ben kalbimi
kaç tapınak, sunak geçti içinden
çınlarken gökyüzü
döküldü ağaçlar kabuklarıyla
yapraklarında zehirli nota
ah. çocuktun yalınayak.
insanlarla, olamamışlarla
aynı dili konuşamamaktan
sustuğumdu kanırttığın
ısrarla
ne çok yanıldın
bana sessizliğini söyle
masumiyetini geçmişin
yağmur pansuman olmadan
rutubetini iki kalbin
ve usulsüzlüğünü tüm birleşmelerin
ben geçmem, geçemem ölümümden
içimde, içine kaldım
gece ve kanamanla, bir başıma
kaç kat derine saldın
nasıl. nasıl bu kadar karanlıktın
saplandın
ellerimi tutar gibi
bir boşluktan diğerine sıçrar gibi
doyur kuşlarını kafesinin
açılsın göğsün, nefesin
burası mezar, burası ölü, orası toprak.
kaldır kaşlarını
taşını yeni baştan yazmak zamanı.
5.0
90% (9)
3.0
10% (1)
Cevap Yaz
