7
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1636
Okunma

nefesin ,nefesimin ölümü
bir tek sen diyorum, yetmez mi diyorsun
yetmez, diyorum, yetmez…
bana sevgini söyle bana aşkını söyle
tek kişinin tek başına bileceği kadar
karanlık ve aydınlık hiç fark etmez…
ben ağlayayım ve sen bana
ne kadar güzel ağlıyorsun
gözyaşların ne kadar güzel de…
bana aşka dair bir şeyler söyle
de ki sevginden haberdar olayım
hıçkırıklarım gecenin karalarına yayılsın
onlar da bilsinler üzerlerine düşürdüğüm ışığı
sen olmasan ,olmayacaklarını bilsinler
sen olmasan masal gemisinin yok olacağını
seni görmezse suya yakamoz bırakmaz yıldızlar
hayaller gözlerinin kumral denizine yelkenler açmaz
seni anlatabilmek için düş gördüğümü söylemek zorunda kalıyorum
hep aynı sorulara hep aynı cevaplar veriyorum
ne gözlerinin aynasına kazılı mavi bulutları
ne kalbimin duvarlarında yazılı ismini bilecekler
soyunur ruhumdan geriye kalanlar sen olmayınca
seni yaşamak bana düşer
sen demir kepenkli kentlerinde saklı kalıyorken
yargılanan benim kınanan da
acıyan da ,kanayan da ayıplanan da benim
ortada duran sarı ışıklar neyin nesi öyle
nereden geldiğini bir türlü çözemediğim yıldız zerrecikleri
pencerelerden yayılan aynalara akseden sensin
sen varsın her zerresinde hala…
belki de rengi senden bir şeye dönüşmüş her ışık
senin kokularını kucaklamış olmalılar
odanın her köşesinde sen kokuyorsun
birde sana ait olan senden yadigar kalan özlemler
bilinmez dehlizlerden bilinmez mekanlara doğru
gönlümün mecrasından, ruhumun yangınına akan sensin
garip bir titreşim yayılıyor içimde
yağmur kuşlarının kanatlarına değecek kadar yakın
rengi mavi camlarından odaya hüzünle süzülürken sen
bir tarafta soluk, sert ve yaldızı dökük bir zaman
kuru yaprakları altında gömülmeye hazırlanmış bir sonbahar gecesi
ne garip her şey yok oluyor sanki sensiz
ne garip içimde bitmez tükenmez bir ateş hala yanıyor
derinleşerek
zira aşk yaşamanın ta kendisi
ruhunla beraber çılgınca
ihtirasların alevleri beslesin
ıstıraba dönüşünceye kadar
atıl ona yan ,yaşa büyüsüyle diyorsun
redfer