31
Yorum
72
Beğeni
5,0
Puan
3431
Okunma

Yokluğunda;
Varsın mahkum edilsin duygularım
Lâl olsun seni andığım dilim
Varsın tutmaz olsun elim ayağım
Prangalar vurulsun...
Mil çekilsin gözlerime
Kör olsun seni gören gözlerim...
Nasılsa ben birazdan, göz hapsine mahkum bir suçlu gibi
Ellerim kelepçeli sürüleceğim huzuruna
Çaprazlama gerileceğim çarmıhına
Ve tenim kavruluncaya dek bekletileceğim mahşerinde
Tut ki;
Harabe aşkların örümceğiyim
Yüzüm gözüm hep ağ...
Ateş karıyorum donmuş yüreğine
Bir tutam komplikasyon iyi gelir düşüncesiyle
Sürüyorum bedenimi kollarına
Beni kucaklayacağın umuduyla...
Tut ki;
Mecnun Leyla’sı için çöllere düşmedi
Ferhat Şirin’i için dağları delmedi
Bülbül gül/i için feryat figan etmedi hiç
Ben yine arsız bir çocuk gibi
Durup durup ’’Aşk’’ dilenmeyeceğim yüzsüzlüğümle
Ve salarken vecde inat kalbimi
Akıntılarında kürek çekmeyeceğim peşin sıra...
Tut ki;
Bütün aşkları yaktım bugün
Salt yalnızlıklarla buluşturdum hepsini
Ve birer birer savurdum küllerini
Rüzgarında savruluncaya dek tutacağım yasını
Sonra dağılacağım unufak
Bir toz bulutu gibi uçuşacağım gözden ırak
Tut ki;
Sen ve ben, bir çağ ötesi yine
Ayni coğrafyada buluşuncaya dek. Kimbilir?
Kimbilir?
Kardelen
Seçki için Edebiyat Defteri’ne teşekkürler. Saygılar...
5.0
100% (58)