Aşkın Merası (yaşanmış bir öykü)

Tenha bir akşam vaktiydi
Kayıp bir yüreğin rehavetinde,
Hoyratça esiyordu o hırçın rüzgarlar
Sessizce büyüyüp çoğalıyordu çığlıklar
Kalmalar gitmeleri durdurmuş
Ve duruşlar aşk’a sarılı bir kurtuluştu
Lakin bazı kurtuluşlar, tutsaklıktır
Kalmalara hüküm giyen yürekler...
İstesede çığlığından kurtulamaz
İşte bir gidişin merasıdır bu ağıt

Bırakıpta nereye gidersin
Hangi ülke sarar bağrını
Sararmış yapraklar gibisin
Bir yanın ayaz ötekisi hazan
Solgun bir resim gördüm geçen gün
Hayatın son yolcusu gibi, sitemli yüzün
Birde enkazım üstüne kurduğun o yuvada
Vagonlar sığmıyordu hüznünü taşımaya
Gitme dur diyemedim sevdalım Gitme

Islak sokakların titrek lambası
Sırtta taşınan mücevher tayfası
Yağmurdan korkan zümrüt çehresi
Şimdi yalnız ve çaresizlik içinde koyarak,
Kırık hicranın gölgesinde, yorgun aynalar
Seltur’un ve mısra’nın anası
Söyle şimdi ne olacak?
Hangi kahpe dağlar taşıyacak ayrılığı
Gitme dur diyemedim sevdalım Gitme

Bisiklette gezinen iki cisim,
İki aşk iksiri, iki heybeli yürek
Sen ve ben birde bize hayran olanlar
Nasılda geçmiştik şehrin ortasından
Ve nasıl bakıyordu bize o insanlar
Birimiz Toprak idi diğerimiz Su
Toprak yerindeydi Suları ise hırçın
Dört iklimli bir sevda tufanıydık
Devrilirmiydi böylesine büyük bir ada

Birimiz bulut oldu diğerimiz sel
Yuvarlanarak sevdanın gök kubbesi
Kanını akıttı, gökte ki hasret
Çığ gibi düştü, kızılca kıyamet
Yetim kalır Ülkelerin limanları
Yanımda sen, yadında ben olmadıkça
Yinede gitmek istiyorsun
Git öyle bir gitki düşünme
Ardında kalacak iki yetim çocuğu
Birde öksüz bıraktığın aşkı düşünme git

.................................................

Not: yaşanmış olan bu öyküyü..kaleme almadan önce
Her iki tarafı metanetle dinledim
Ve öylece kaleme aldım.
Bu öyküyü yaşayan kadın ve erkek
Aramızda olmak üzere..
İkisi ayrı hayatlarda ve ayrı hüzündeler
Lakin ismlerini açıklayamam
Saygı değer dostlar...
Gitmeden önce iyi düşünün.
Emin olun ki, gittiğiniz neyse
Sizi mutlu edemiyecek ve zamanla
Bunun sancısını kat kat ödersiniz