1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
767
Okunma
Öyle bir sızar ki gecenin koynuna
Ellerini dolayıp, o zarif boynuna
Karanlığı öpüp düşerse soyuna
Umutları kırıp, yüzünü gösterir
Tenha bir vakitte, sevişir heceler
Gönüle sığmayıp, çekilir perdeler
Yalnızlıkla derin, uykulu yerdeler
Tutkuları inletip, rengini gösterir
Bir sabah güneşi, vurur iken cama
Hasret ile akar, nemli gözler ama
Duvarlar ıslatır, yağmur inen dama
Buseni kondurup, zehrini gösterir
Hesapsız sözlerin, gönlünü incitir
Yalnızlık busesi, yeşermez ürkütür
Zamansız ekinler, toprakla küstür
Sevginin mevsimi, özünü gösterir
5.0
100% (2)
Cevap Yaz