Hangi umudun,sekmesiydi ki bu…
Zamanin içinde ,kendi icselligiyle coğalan…
Göğsümün tam orta yerinde,bir karanfil duruyor,
Gidisinin,matemini yansitan…

Hangi yalnizligin,ıssız cerceveden yansımasiy di ki bu…
Hüzünbaz aksamlarin,seyrine dalan…
Şimdi kiyilarindayim, mateminin
Tüm alaca renkleri eksiltip,beyaz düsleri, elimde birakan

Doğusunu erteliyorum,yalnizligimin arifesinde
Susku nöbetleri barindiriyorum,
Loş gecelere kucak acan,ufkun abidesinde
Gidisini uğurluyorum,gökkusağının seyrinde

Bir umut dikerken,ceketinin dügmesine…
Güvercinin kanatlarindan ,yükseliyor sanrılarım
Birikmisligin, tortusunu vururken yüzüme
Bıcak sirti bir ağrı saplaniyor,göğsümün tam orta yerine

Bir sokak lambasinin altinda,
Ayin tenime vurdugu,firari gecenin kuytusunda..
Buluşuyorum,renklerin ritmiyle
Ugurluyorum, kekremsi bir tatla,sedir alti düslerimin,eskiyen yüzünü
Umdun süt kokan vadilerinde,Kendi içselligimi sağarken,
Kimbilir? Belki de kendimi kandiriyorum.

Gizemm