Simsiyah bir gece de, beyaz bir düş gibi seni bulmam.
Kapımı çalan ellerin cehennem ateşlerinden çekip kurtarır beni.
Her dua da ellerimden süzülür sana dökülen gözyaşları Rahman’ın huzurunda.
Isıtır mı ellerim gönlünü bilemiyorum.
Sen bana kor oldun ben sana ateş olmayı bilemiyorum.
İbrahim’e su taşıyan karınca misali gönlüne ferah olmaya geliyorum.
Kara bir gecenin ardından mavi bir ufuk doğdu çehremde seni görünce.
Sen gülünce kırlangıçlar döndüler pencereme.
Ey seni bana sevdirene şükür sebebim.
Ne güzel de girdin gönül kapımdan.
Misafir ol demeyeceğim sana.
Çünkü gönül sahibi sen ol huzur denizim.
Gel;
Sadece gel;
Korkma !
Elimi tut !
Gözlerini kapat !
Ben sana yol olurum sen elimi tut.
Gidelim buralardan seninle, kimselere söylemeyelim.
Martılar, denizler bile bilmesin.
Bir sen , bir de seni seven ben …
Yetmez mi gönül sahibim.
Sen bana huzur, ben sana mavi olayım.
Hadi gel.
Şimdi otobüs gelir biner gideriz.
Gökyüzüne bile söylemeyiz…

Ali Talib EROL