Sevgi;insanoğluna Rahman’ın bahşettiği en güzel duygu.Sevmenin, sevilmenin, Aşık olmayı ve maşuk kalmayı başarmanın bitap düştüğü şu zamanda sevginin meftunu olmayı başarabilmek.
Ateşten ve hüzünden kavrulan bu gömleği giyebilen nârlı gönüllere sahip olan insan.Kutlu vazife misali üstlenmek görevi.Maşukuna , aşık-ı sadık olmak ne güzel bir mevcudiyet.
Sen; ey insanoğlu, sevgiye bu celâlin niye? Varlığını bu inkâr niye?
Sevgi, insanın hamurunda olmasa eğer; merhameti, sevgisi sonsuz olan Allah; sever miydi kullarını böylesine içten böylesine karşılıksız, El-Vedûd sıfatıyla meftun olur muydu senin gönlüne?
Sevgi; olmasaydı bu alem-i mahlukatta eğer, yağar mıydı yağmur toprağa vuslat hasretiyle? Maşuku olan gökyüzünü, bulutu bırakıp gelir miydi?Aşık-ı Sadık olmasaydı bulut, bekler miydi yağmuru? Hasret edercesine dönüşüne.
Sevgili dostum; aşık olmak da maşuk olmak da senin yaratılışında var.Bu yaratılış sebebiyledir ki ömrün boyunca sevebileceğin, sevgini sunabileceğin birini arar durursun.Yaratılan her şeyde aşkı yani “Onu” ararsın.Bir yağmur damlasında, bir çiçeğin kokusunda, mavinin tonunda,bir denizin dalga nidasında.
Peki nedir seni böyle sevgiye, aşka celâlli kılan?
Sevgi yalan ise eğer; en güzel sevginin sahibi Allah’ın sana olan sevgisi de mi yalan?
Hayli celâlli gördüm seni sevgili sırdaşım.Celâl; Rahman’ın sıfatlarındandır, fazla muhatap olursan eğer adamı yakar kor eder.Sen bu hissiyatını Cemal ile değiştir ki ne sen yan ne de başkasını yak.
Siyah bir gecede gönlüne maşukunu düşüren Rahman’ın sana bahşettiği sevgiyi inkâr mı edeceksin?
Aşık olmak, maşukuna sadakat ile teslim olmak çok mu zor senin için?
Aşık-ı sadık unvanını taşımak çok mu ağır geldi bedenine.Yoksa sende vitrin aşkları denilen gösteriş meraklısı mısın?
Aşka, sevgiye susamış sadakat damarları kurumuş nefsine sevda pınarından bir yudum içmeyi çok görme.Etme!
Çağır gönlüne onu, ara maşukunu.Gülü görmeden meftunu olan bülbül gibi,
Mevlana’yı arayan Şems ya da Şems’ini arayan Mevlana gibi aşkına, maşukuna sadakatli ol.Aşık-ı sadık ol.
Unutma ki aşık da sensin maşuk da ey Aziz dostum.
Gönül yanmadan, sol kaburganın altına nâr-ı aşk düşmeden bilemezsin sevginin anlamını ve fark edemezsin nefsinde taşıdığın aşk mayasını.