[Onların gözleri vardır ama görmezler.Kulakları vardır ama duymazlar ...]







göz gözü görmez biçimde
derin bir karanlığın özlemi
gün güne büyüyüp serpilmekte
hastalıklı ruhların o ihanet işleri
bitip tükenmeyen hain planları
her yerde büyüyen kenar köşe sinsi yaralarda
insan görünümlü kindar mahluklarca
aydınlıklara düşman düşler kurulmakta
nicedir planlanan yoz karanlıklara



gecenin sessizliğine bürünmüşlüğü insanlığın
kof ve çürümüş yüreksiz boşlukları
zaten suskun kandırılmışlıklarda
boş gözlerle bakışlar
kendine ihanetlerin ellerine sarılışlar
ve hamdolsun
ve Allah razı olsun sizden derken
gözlerindeki yaşlar
kendi kasabının bıçağını yalayan
kuzu misali
o ihanetleri ısrarlı yalayışlar



kaç anne ağlamakta bir düşün
kaç evlat toprağa girdi zamansız
kaç çocuk öksüz kaldı bu ihanet savaşında
kaç ana daha ağlayacak evladının tabutu başında



pardon da!
analar ağlamasın mı demiştiniz ?



bu gün bütün annelere bir özür borcunuz var
utançla yüzünüz kızarır mı bilmem
toprak olmuş nice fidanlar için
mezarlıklarda ağıt yakan annelere



kurban mı arıyorsunuz
hala kurbanlar mı vermeli anneler
sinsi ihanetlerinize

yeter !
bence yetmeli
ilahi adalet tecelli etmeli bu gün
bu anneler gününde
ve sonsuza giden zamanın her kum tanesinde
her kum tanesinde
suçsuz günahsız evlatları değil
artık bundan sonra
kurban siz olun bütün annelere
siz olun kurban
evlatları yerine ...



















Tüm elleri öpülesi annelerimizin anneler gününü kutluyorum. Kaybettiklerimizin mekanları cennet olsun...

Mert Yiğitcan
istanbul / bir anneler gününden ...
08 / 05 / 2016