Çok değilim
Gönlüm yok var olmaya
Vuslat rızalığı almadan gitmişim
Geldiğim her yerden

Azaltsam diyorum içimi törpüleyen umudu acım
Diner mi sana acımam

Aynı aynaya bakıyorum yıllardır
Aynı kalmadığım için
Kıskanılıyorum

Geleceğimden daha önce geldiğim
Korkularımdan daha çok olduğumda
Cesaretli bir yarınım

Biraz sonra saçlarından üşüyen
Bir çocuk oluyor yalnızlığım
Ve toprağa bulaştırasım geliyor

Öncesinde sebep değildi bir dün
Nefes almak adına çare değildi
Dertlerimden kurtulmak

Allah der Allahtan geldiğim yere giderdim
Yani kalbime inanır
Öylece severdim
Geçerdi

Şimdi daha bir anlıyorum ufukları
Hatta bildiklerimden bir dağ
Yığabilirim
Fakat kuşbakışı baktığımdan mı ne
Kibrime mağlup bir acizim
Her seferinde

Benim bu hallerim
Başka kimin hallerinde cevap
Yahut deriyi soyan bir sorudur acaba
Başka kim keyfini çıkarır gibi
Acının aklına inanırda
Habire şiir neşteriyle
Kalbine vurur

Bir sığınak bulup içine girmeden
Bir kaç yüzyıl bakasım var
Hesap etmiyorum elbet
Öldükten sonra kaç hayat var
Merakımdan soruyorum aşk olmadığında
Hayattan hayat canlı mı çıkar